Moje pierwsze skojarzenie z Wilamowicami, to oczywiście śmiergust. Najbardziej kolorowa, dynamiczna i ciekawa tradycja związana z Lanym Poniedziałkiem jaką widziałem, i jaką miałem przyjemność udokumentować. Przyjeżdżając do Wilamowic w 2001 roku, by zobaczyć śmiergust, jako amator fotografii nie mogłem przyjechać bez aparatu.

Pierwsze zdjęcia uświadomiły mi, że temat jest niezwykle ciekawy, fotogeniczny, ale także ulotny, dlatego warty udokumentowania. Osobiście bardzo zżyłem się z tym miejscem, tą porą w kalendarzu świątecznym. Poznałem tutaj wielu ciekawych ludzi, zwłaszcza śmierguśników, zobaczyłem zwyczaj z bardzo bliska. Jak się okazało moje przywiązanie do śmiergustów stało się długoletnie, stąd nieprzerwany materiał zdjęciowy z lat 2001−2012.

Mam nadzieję, że będzie on kompleksowym spojrzeniem na tę piękną tradycję, że przyczyni się do tego, że nadal będzie ona kultywowana w swojej barwnej postaci, a także, że przetrwa w niezmienionej formie kolejne dziesięciolecia.

Chciałbym podziękować za serdeczność, która mnie spotkała podczas wykonywania zdjęć, zwłaszcza Kacprowi Mice, Mariuszowi Hałatowi i Januszowi Dankowi oraz wszystkim pozostałym śmierguśnikom, których poznałem i fotografowałem. Dziękuję burmistrzowi Wilamowic Marianowi Treli, za to, że w mgnieniu oka podjął decyzję o słuszności wydania albumu i przyczynił się do jego powstania w obecnej formie. Dziękuję także Jolancie Danek za napisanie tekstu, Aleksandrowi Nowakowi i Sabinie Nycz, za pomoc w realizacji albumu.

Pracę nad publikacją dedykuję moim rodzicom Stanisławie i Stanisławowi Głuszkom.

Autor zdjęć

Marcin Głuszek